Oyun Neden Önemlidir!

“Kuşlar uçar,

Balıklar yüzer,

Çocuklar oynar.”

Oyun, çocuğun işidir.

OYUN, BÜYÜMENİN ÇOK ÖNEMLİ BİR PARÇASIDIR!

Araştırmacılar, oyunun çocuğun büyümesinde ve gelecekteki performansında son derece önemli olduğunu vurgulamaktadır.

Oyun, çocuğun bilişsel, dil, motor, duygusal ve sosyal gelişim alanları gibi bütün gelişim alanlarına hitap eder.

Çocuk için, zamanı oyundan daha yapıcı bir değerlendirme seçeneği olamaz. Çocuğunuza,  ne eğitici bilgisayar oyunları ne de jimnastik dersleri, oyun oynamanın sunduğu faydaları sağlayabilir.

• Oyun, çocuğun birçok zorluğu yenmesini sağlar. Kendi patronu olur. Kendisini engelleyen hiç bir şey yoktur.
• Oyun, çocuğun etrafındaki dünyayı tanımasına yardımcı olur. Araştırır, keşfeder, sosyal kuralları ve aile değerlerini anlar.
• Çocuklar oyunlarını bildikleri şeyler üzerine kurarlar, bu da onları başarıya götürür. Oyun özgüveni arttırır.
• Oyun; paylaşmak, sıra beklemek, haklarını savunmak, başkalarının haklarına saygı duymak gibi sosyal beceriler kazandırır.
• Oyun, çocuğun duygularını tanımasını sağlar. Kızgınlık, korku, öfke, mutluluk, heyecan gibi çeşitli duygular oyunlarda denenir. Duyguların ifade edilmesinde oyun bir araçtır. Duygularını biz yetişkinler gibi ifade edemeyen çocuklar, oyunlarında ifade ederler. Duyguları ifade etmek, dışa vurmak insanı iyileştirir. Bu yüzden, duygu eğitimi çok önemlidir. Oyunun terapötik bir etkisi vardır, hatta çocuklarla terapötik ilişki sadece oyunla kurulur.
• Oyun, dil gelişimini destekler. Çocuk oyun sırasında dil gelişimi için gerekli birçok kelimeyi, sürekli tekrar ederek öğrenir.
• Oyun, çocuğa yaşını aşma fırsatı verir. Çocuk yaşı gereği yapamayacağı bir sürü şeyi oyunlarında hayata geçirir. Araba kullanır, kitap okur, doktor olur, anne/baba olur. Böyle bir güç onları sadece heyecanlandırmaz, aynı zamanda özgüvenlerini sağlamlaştırır ve büyüklerin dünyası ile özdeşim kurmalarını sağlar.

Oyunla geçen zaman; memnun edici, enerji verici ve tümüyle paha biçilemezdir. Oyunla harcanan zaman, en iyi harcanmış zamandır.

Ebeveynler olarak, oyunun, çocuklar için ne kadar önemli olduğunu benimsedikten sonra, oyunun gelişim evrelerine bir bakalım.

2 yaşa kadar çocuklar tek başına oyun dönemindedirler. Dikkat ederseniz çok fazla diğer çocuklarla paylaşımda bulunmazlar. 3 yaşına geldiklerinde paralel oyun dönemine girerler. Bu dönemde diğer çocuklarla aynı ortamdadırlar, dışarıdan bakıldığında hep birlikte oynuyorlar gibi görünürler; ancak yanlarına gittiğinizde aslında tek başlarına oynadıklarını, çok az paylaşımda bulunduklarını, zaman zaman kendi kendilerine konuştuklarını fark edersiniz. 3 yaşında yavaş yavaş sosyalleşme başlar, oyuncak paylaşımı konusunda artık biraz daha yol kat etmiş olursunuz. (Bizler 3 yaşına kadar çocuklarımızı oyuncağını paylaşması için kesinlikle zorlamıyoruz.) Ortalama 5 yaşına geldiklerinde ise, artık oyunlar daha komplike hal alır. İşbirlikçi oyun dediğimiz bu dönemde, çocuklar arkadaşlarıyla oyun kurabilirler, paylaşımda bulunabilirler. Yarışma ve rekabet duygusu bu yaşlarda kendini göstermeye başlar.

Oyun dönemlerini bilmek önemlidir. Çünkü hangi yaşta, çocuğumuzdan ne bekleyeceğimizi bilmek, beklentilerimizi daha sağlıklı kılar. Bu gelişim aşamalarını göz ardı ettiğimizde; “Hadi birlikte oynayın.”, “Bak, ne güzel kardeş.” gibi cümleler kurarken buluveririz kendimizi.